De Westbeer is een dam die de zee scheidt van de vestinggracht. Oorspronkelijk lag de beer tussen Bastion 1 en de zeedijk richting De Nolle. Sinds 1979 is de Westbeer een Rijksmonument (nummer 37.836).
Op 21 januari 2016 is hier het 1e paneel onthuld van de serie 'Binnenstad', waarbij de gemeente de geschiedenis van de binnenstad van Vlissingen meer zichtbaar willen maken. Op meerdere plekken in de stad en bij het strand vindt u deze informatiepanelen.

Frans grondgebied

In 1807 is Vlissingen op basis van het 'Tractaat van Fontainebleau' afgestaan aan Frankrijk en viel rechtstreeks onder bestuur van keizer Napoleon. Die gaf opdracht om Vlissingen als vestingstad te versterken en ook aan landzijde vestigingswerken op te trekken. In 1809 veroveren de Engelsen Vlissingen vrij eenvoudig. Doel was om daarna door te stoten naar Antwerpen. De missie mislukte en de Fransen veroverden Vlissingen een half jaar later weer terug.   

Vestingstad

Napoleon gaf daarop opdracht de stad beter te versterken. Rondom de stad werden vestingwerken met een vestinggracht aangelegd. Om het water tussen de vestinggracht en zeewater te scheiden is naast Bastion 1 een beer gebouwd, de Westbeer. De beer is hol met aan de binnenkant schietgaten. Uniek is dat de beer een knik maakt.
Om belegeraars te beletten de vesting via de beer te bereiken, is de aan de bovenzijde een puntige 'ezelsrug' aangebracht van gladde natuursteen. In het midden is een massief rond torentje (monnik) geplaatst die de overgang onmogelijk maakt. Vanuit de beer lopen ondergrondse mijngangen, zowel aan de veldzijde als onder het bastion.  

Boulevard

Eind 19e eeuw worden de meeste vestingwerken gesloopt en de vestinggracht gedempt. Bij de aanleg van de wandelboulevard in 1891, verdwijnen de beer en het gangenstelsel aan landzijde onder een aarden wal.  

WO II

In mei 1939 wordt onderzocht of de mijngangen rondom de Westbeer geschikt gemaakt kunnen worden als schuilkelder. In maart 1941 is de schuilkelder gereed. Veel profijt heeft de Vlissingse bevolking er niet van gehad. De boulevards van Vlissingen werden onderdeel van de 'Atlantikwall', de Duitse verdedigingslinie die liep van Noorwegen tot aan de Frans-Spaanse grens.
In 1943 is een deel van de Westbeer gesloopt voor de bouw van een bunker die in de boulevard is gebouwd.    

Glooiing

Na de watersnoodramp in 1953 is in Deltawet geregeld dat de zeewering versterkt moet worden. In 1958 is aan zeezijde een zware glooiing aangelegd, waaronder een deel van de beer is verdwenen.
In de periode 1980-1981 heeft een grote restauratie van de zeeversterkingen plaatsgevonden. Glooiing en zeedijk zijn opgehoogd. De toegang tot de beer en de gangen zijn daarbij definitief afgesloten.