Geschiedenis van de gemeente Vlissingen
De naam Vlissingen was al in het jaar 620 bekend. Het was toen een vissersgehucht. In 917 was er sprake van de bouw van een dorp. De strategische ligging van Vlissingen wekte vooral de belangstelling van de 'landsheren'. Floris V kocht Vlissingen in 1294. Zijn opvolger Willem III verleende in 1315 stadsrechten.
Vlissingen was het centrum van de (haring)visserij, handel en scheepvaart. Maar ook van de kaapvaart en slavenhandel. Vlissingen bleef haar belangrijke positie ook in de eeuwen erna houden.
Michiel de Ruyter
Een bekende Vlissingse zeeheld en handelaar in die tijd was Michiel Adriaenszoon de Ruyter. Geboren op 24 maart 1607 en opgeklommen van hoogbootsmansjongen naar matroos en uiteindelijk admiraal. Samen met Tromp, Evertsen en De With zette hij Nederland maritiem op de kaart.
Op 29 april 1676 stierf hij aan zijn verwondingen die hij opliep tijdens een hevige strijd tussen de Franse en een gecombineerde Hollands-Spaanse vloot. Hij ligt begraven in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Michiel de Ruyter werd bij zijn dood in heel Europa als de grootste admiraal van zijn tijd gezien.
Terugval en opleving in de 18e eeuw
In de 18e eeuw volgde een inzinking. Vooral de Napoleontische oorlogen hadden een rampzalige uitwerking. Na 1870 begon een periode van opleving. Dit kwam door de aanleg van nieuwe havens, het Kanaal door Walcheren, de spoorlijn en de vestiging van de scheepswerf 'De Schelde'.
Wapen en vlag
De Hoge Raad van Adel van Nederland bevestigde bij besluit van 31 juli 1817 het wapen van Vlissingen: "zijnde van keel (=rood), beladen met een Jacoba's kruikje van zilver, gekroond, geketend en gesierd van goud. Het schild gedekt met een kroon, mede van goud".
De vlag is door de gemeenteraad van Vlissingen pas formeel bij besluit van 31 augustus 1973 vastgesteld. De beschrijving luidt: "Rood met op het midden een wit jacobakannetje, geel geketend en gesierd en erboven een gele kroon van drie bladeren en twee parels, een en ander ter hoogte van vier vijfde van de vlaghoogte."
Wederopbouw in de 20ste eeuw
De Tweede Wereldoorlog onderbrak de groei. Opnieuw ondervond Vlissingen de nadelen van haar strategische ligging. De stad werd zwaar beschadigd door bombardementen en inundatie. Zo werd de Zeedijk onder water gezet door gerichte bombardementen. Met grote energie werd na de oorlog de wederopbouw van de stad aangepakt. Zo werd in de jaren '60 het zeehaven- en industriegebied 'Vlissingen-Oost' ontwikkeld.
Uitbreiding
Sinds 1 juli 1966 maken de vroegere gemeenten Oost- en West-Souburg en Ritthem deel uit van Vlissingen. In de jaren '60, '70 en '80 breidde Vlissingen verder uit in noordelijke richting. In de jaren '90 werden het centrum en de boulevards van Vlissingen geheel vernieuwd. Er kwamen toeristische attracties, nieuwe woningen, een overdekt winkelcentrum en overkapte winkelstraten.